'Het was voor mij een goed moment om erin te stappen. Danny Post was net begonnen als Technisch Manager Jeugd en er was echt de ambitie om dingen anders aan te pakken. Ik had in voorgaande jaren ook vaak geklaagd dat iedereen steeds het wiel opnieuw probeerde uit te vinden, dus voelde ik me ook geroepen om bij te dragen aan de oplossing.'

'Als Technisch Coördinator was ik vooral bezig met het begeleiden van trainers en coaches van de jongste jeugdelftallen. Eerst deed ik zowel jongens als meisjes, maar na een jaar hebben we dat opgesplitst en kregen we de D-jeugd erbij. Een van de eerste dingen waarmee we aan de slag zijn gegaan was de te grote overstap van de 8-tallen naar de D-jeugd. Kinderen gaan dan van een half veld naar een heel veld, wat al heel wat aanpassing vergt en dan kregen ze ook nog te maken met het verschil tussen tweedejaars en eerstejaars. We hebben daarom het plan bedacht om in de D aparte eerstejaars- en tweedejaarsteams te vormen. Dat heeft nadelen, maar de voordelen wegen volgens mij zwaarder. het is alleen jammer dat niet veel meer clubs in rap tempo zijn gevolgd.'

'We hebben werk gemaakt van de begeleiding van trainers en coaches. Uiteraard waren de technisch coördinatoren vaak zelf op het trainigsveld te vinden, om er acter te komen hoe je trainers het best kunt ondersteunen. Wat hebben ze nodig, hoe stem je de trainingsstof af op de leeftijdscategorieën. 

Daarnaats hebben we ons nadrukkelijk gericht op de coaches. Toen ik zelf coachte, wist ik een heleboel dingen niet. Dus hebben Danny en ik het Way We Play-boekje gemaakt met allerlei tips en handvatten voor coaches.'

'Ik kijk daar met tevredenheid op terug. Het niveau van coachen is echt omhoog gegaan. En de organisatie van de jongste jeugd staat nu goed. We hebben ook meer contact met coaches door de Way We Play en Way We Guide-sessie op de club.'

'Ik vond het mooi geweest en het is een goed moment om te stoppen.  Ik was op maandag, woensdag, vrijdag en zaterdag op de club, dus het was een flinke belasting in tijd. De motivatie werd wat minder en het werd ook moeilijker te combineren met mijn werk als meubelmaker. Bovendien staat er een uitstekende opvolger klaar, Laurens Kruijf, dus neem ik met gerust hart afscheid.'

'Zeker niet. Ik hoop zelf nog lang te hockeyen bij de Veterinnen en te kijken bij mijn zoons Hidde en Kjelle, die vanaf komend seizoen op de zondag gaan spelen en bij mijn dochter Kiki op zaterdag.'

NB: Aan het begin van het volgende seizoen stellen we Jacqueline's opvolger Laurens Kruijf nader aan jullie voor.